အပိုင္ အငွား ခြဲ၍ထား
မိမိ၏ဘ၀၌ လုပ္ေနရေသာ အလုပ္အားလံုးကို အပိုင္းငွား ခြဲျခားေပးေသာအရာကား မိမိ၏အသိစိတ္သာျဖစ္သည္။ ကိေလသာစိတ္ ႏွင့္ အစီအစဥ္ကင္းမဲ့ေသာ စိတ္အားလံုး အငွားစိတ္ခ်ည္းသာျဖစ္ေတာ့၏။ အငွားစိတ္၀င္ေနလွ်င္ ဘုရားေက်ာင္းကန္ကိစၥပင္ အငွားအလုပ္ျဖစ္ေနတတ္သည္။
သဒၶါတရားက ေဖာ္ထုတ္ေပးေသာ စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္သည္ အပိုင္စိတ္ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကိုလုပ္ေပးႏိုင္သျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ဟုဆိုရသည္။ သဒၶါကစိတ္ေကာင္းေဖာ္ထုတ္ေပးလိုက္လွ်င္ ပညာျဖင့္အကြက္ခ်ကာ သတိျဖင့္ထိန္း၍ ၀ီရိယျဖင့္ တြန္းေပးလိုက္လွ်င္ ကိုယ္ပိုင္စြမ္းအားတရားမ်ား ေပၚလာရေပသည္။ ကိုယ္ပိုင္စိတ္မ်ား ေပၚလာရေပသည္။ ကိုယ္ပိုင္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေနခ်ိန္၌ ေကာင္းမႈကိစၥသာမက ေန႔စဥ္လုပ္ေနက် စား၀တ္ေနေရး, စီးပြားေရး, လူမႈေရး ကိစၥအားလံုးပင္ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္သာ ျဖစ္ေနတတ္သည္။
သာမာန္ အၾကမ္းအားျဖင့္ (၁) ခႏၶာ (၂) ပစၥည္း (၃) ေဆြမ်ိဳး (၄) လုပ္ပိုင္ခြင့္ ဤ(၄)မ်ိဳးသည္ အငွားျဖစ္သည္။
အငွားဟူသမွ်သည္ -
(၁) အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္ပါေနသည္။ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ကန္႔သတ္၍လည္း မရ၊ သူတပါးေတြက ကန္႔သတ္ေပး၍လည္း မျဖစ္၊
သူ႔ဟာသူတရားသေဘာျဖင့္ ကန္႔သတ္ထားျခင္းသာျဖစ္သည္။
(၂) အခ်ိန္ေစ့လွ်င္ ျပန္အပ္ရမည္။ ကိုယ္ပိုင္တရားစြမ္းအားနည္းသေလာက္ မ်က္ႏွာငယ္ကေလးႏွင့္ ျပန္အပ္ရမည္သာျဖစ္သည္။
(၃) အငွားမ်ားသည္ မိမိကို အငိုတိတ္ေအာင္အေၾကာက္ေျပေအာင္ အပူၿငိမ္းေအာင္ သတၱိရွိေအာင္ လံုး၀အာမ,မခံ တာ၀န္မဟူၾကေပ။
(၄) ရွိသေလာက္ပူပန္ေၾကာင့္ၾကရမည္။
ဤကား အငွား၏ သေဘာတည္း။
အပိုင္ဟူသည္ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ေကာင္းျဖင့္သာ ရယူႏုိင္ေသာ (၁) ဒါန (၂) သီလ (၃) သမာဓိ (၄) ၀ိပႆနာ မ်ားျဖစ္သည္။
လူ႔ဘ၀၌ အၿမဲဦးစားေပးလုပ္ရမည့္ အလုပ္မ်ားလည္းျဖစ္သည္။
အပိုင္ဟူသမွ်သည္ -
(၁) အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္မပါ။ မည္သူမွ်၀င္ေရာက္ကန္႔သတ္ခ်က္မပါ။
မည္သူမွ်၀င္ေရာက္ကန္႔သတ္၍လည္း မရ။
အသိဉာဏ္ရွိ၍ စြမ္းအားျပည့္သေလာက္ မဂ္ေပါက္ ဖိုလ္ ေပါက္ နိဗၺာန္ေရာက္ေစႏိုင္သည္။
(၂) မည္သူ႔ထံမွ် ျပန္အပ္ခဲ့စရာမလို၊ ကိုယ္ရတာ ကိုယ္ယူသြားရံုျဖစ္သည္။
မ်က္ႏွာငယ္စရာပူစရာလည္းမရွိ။
(၃) အပိုင္မ်ားသည္ မိမိကို အငိုတိတ္ေအာင္ အေၾကာက္ေျပေအာင္ အပူၿငိမ္းေအာင္
သတၱိရွိေအာင္ အားလံုးအာမခံ တာ၀န္ယူၾကသည္။
(၄) ရွိသေလာက္ စိတ္ေအးရသည္။ ဤကား အပိုင္၏ သေဘာေပတည္း။
ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ ခပ္သုတ္သုတ္
ဘုရားရွင္၏ လမ္းၫႊန္ခ်က္တရားမ်ားသည္ ေျခာက္တရား - ေျမႇာက္တရား - ေခ်ာ့တရား ဟု ၃-မ်ိဳးရွိသည္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စိတ္ကို တရားလမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေအာင္တင္ေပးရာ၌လည္း ဤ ၃-နည္းျဖင့္ပင္ဆံုးမေပးရသည္။ ေျခာက္သင့္သည့္အခါေျခာက္၍ ေျမႇာက္သင့္သည့္အခါ ေျမႇာက္ၿပီး ေခ်ာ့သင့္သည့္အခါ ေခ်ာ့ေပးရသည္။ “ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ ခပ္သုတ္သုတ္” ဟူသည္ “ေျခာက္” တရားမ်ိဳးျဖစ္သည္။ မၾကာမၾကာ ေျခာက္ေပးမွ သံေ၀ဂေၾကာက္စိတ္ ေပၚၿပီး ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကို ခပ္သုတ္သုတ္ အခ်ိန္မီလုပ္ျဖစ္မည္ျဖစ္သည္။
ႏြားမ်ား ျမင္းမ်ားကို လွည္း၌ ယာဥ္က, ေပးရေသာအခါ ခြန္အားလည္းေကာင္းပါလွ်က္ လမ္းလည္းေကာင္းပါလွ်က္ ေအးစက္စက္ ေႏွးေႏွးေကြးေကြး လုပ္ေနလွ်င္ ေငါက္ေပးရ, တုတ္ျဖင့္ ရိုက္ေပးရသည္။ ထိုမွ်ျဖင့္ပင္ ေအးေန ေျဖးေနေသးလွ်င္ တုတ္၌တပ္ထားေသာသံခၽြန္ျဖင့္ဖိထိုးေပးရသည္။
ထိုအခါ နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ရုန္းရေျပးရရွာသည္။ ထို႔အတူပင္ စြမ္းအားရွိေသာ လူ႔ဘ၀ဂုဏ္ရည္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ လူျဖစ္ေနပါလွ်က္သာသနာလမ္းေၾကာင္းလည္း ေကာင္းေနပါလွ်က္
ေအးစက္စက္ ေပါ့ဆဆလုပ္ေနလွ်င္ သံေ၀ဂျဖစ္စရာ တရားသံခၽြန္ျဖင့္ (ေျခာက္တရားျဖင့္) နာနာၿခိမ္းေျခာက္ ထိုးဆြေပးရမည္။ ခပ္သုတ္သုတ္လုပ္ႏိုင္မွ အို နာ ေသထက္ကိုယ္ကလက္ဦးၿပီး စိတ္ေအးရေပလိမ့္မည္။ ေသျခင္းတရားႏွင့္ ခ်ိန္းခ်က္ထားျခင္းမရွိသျဖင့္ မနက္ျဖန္ကို ကိုယ္မပိုင္ေခ်။ ကိုယ္ပိုင္ေသာအခ်ိန္သည္ ပစၥဳပၸန္သာျဖစ္သည္။ ယေန႔အလုပ္ကို ယေန႔ လုပ္ထားမွသာ ခုေရာ ေနာင္ပါ စိတ္ေအးရမည္ျဖစ္သည္။
တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္ ၏ “ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ ခပ္သုတ္သုတ္ ” စာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္ မွ်ေ၀ပါသည္။
No comments:
Post a Comment